Niedokończone

Po kilku, czy nawet kilkunastu książkach, które przeczytałam od początku do końca, i które były wyborami trafionymi nadszedł czas na te słabsze. I tak oto do listy niedokończonych dołączają kolejne tytuły.


1. "Mów mi Brooklyn" - Eduardo Lago. - Szczerze mówiąc nie mam pojęcia o co w tej książce chodzi. Pierwsze dwadzieścia kilka stron jest ok., ale potem .... totalne zagubienie. Bałagan jest tak okropny, że ciągle musiałam cofać się o kilka kartek, żeby połapać się w akcji, a i to nie zawsze pomagało. Narratorzy zmieniali się z prędkością światła, podobnie jak formy literackie. Nie wiem, być może jest to jakaś wyrafinowana zabawa autora, w przysłowiowego "kotka i myszkę", która ma zmusić czytelnika do wysiłku intelektualnego. Ja nie poznałam się na tej zabawie i książka powędrowała na półkę. Być może kiedyś dam jej jeszcze jedną szansę, ale póki co, niech sobie stoi.  Przynajmniej grzbiecik ma ładny ;)


2. "Życie prywatne elit Drugiej Rzeczypospolitej" oraz "Życie prywatne elit artystycznych Drugiej Rzeczypospolitej" Sławomira Kopra. - Po obu tytułach oczekiwałam chyba czegoś innego, czegoś bardziej wyrafinowanego, z pewnym zacięciem naukowym, czegoś co przypomina np. opracowania Barbary Wachowicz. Tymczasem obie książki przypominają papierowe wydanie współczesnego Pudelka czy Plotka (bez jednego nawet przypisu). Romanse, tajemnice alkowy, kto nadużywał alkoholu i inne sensacyjki. Znudziło mnie to szybciej niż się spodziewałam. Niemniej jestem pewna, że takie pozycje mają liczne grono zwolenników, bo fajnie jest poznać inne, bardziej ludzkie oblicze osób znanych. Dlatego nie przekreślam tych książek zupełnie, po prostu taka literatura nie dla mnie.